Paraklit veya Faraklit (Latince: Paracletus (Yunanca: παράκλητος Parakletos), Kutsal Kitap’ın orijinal dili Grekçe (Eski Yunanca) metinlerinde (Yuhanna 14, 16) Kutsal Ruh için beraberinde gelen anlamında kullanılan bir sıfattır.
Hristiyanlıktaki teslis inancının üçüncü ayağı. Baba ve Oğul ile birlikte Tanrı’nın ruhu olduğuna inanılır.
Paraklit sözcüğü Yuhanna İncili’nin 14:16, 14:26, 15:26 ve 16:7‘nci ayetleri ile Yuhanna’nın Birinci Mektubu’nun 2:1 numaralı ayetinde Kutsal Ruh’u anlatmak üzere kullanılmıştır. Sözcük Yeni Ahit‘in bazı İngilizce çevirilerinde Tesellici (Comforter) ya da Yardımcı/Tavsiyeci (Advocate) olarak çevrilmiştir. Sözcük Grekçe’de mahkemede yardım eden kişi anlamında da kullanılmıştır. Kumran Yazıtları ya da Ölü Deniz Tomarları olarak bilinen metinlerde sözcük Gerçeğin Ruhu olarak geçer. Hristiyan inancında Kutsal Ruh Tanrı’nın üç unsurundan birini tanımlamak için kullanılır.
İncil’de Paraklit ile ilgili bölümler
Yuhanna 14:15 Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz. Yu 14:16-17 Ben de Baba’dan dileyeceğim ve O, sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir “Yardımcı”, Gerçeğin Ruhunu verecek. Dünya O’nu kabul edemez. Çünkü O’nu ne görür, ne de tanır. Siz O’nu tanıyorsunuz. Çünkü O aranızda yaşıyor ve içinizde olacaktır. Yu 14:18 Sizi öksüz bırakmayacağım, size geri döneceğim. Yu 14:19 Az sonra dünya artık beni görmeyecek, ama siz beni göreceksiniz. Ben yaşadığım için siz de yaşayacaksınız. 20 O gün anlayacaksınız ki, ben Babamdayım, siz bendesiniz, ben de sizdeyim. Yu 14:26 Ama Baba’nın benim adımla göndereceği Yardımcı, Kutsal Ruh, size her şeyi öğretecek, bütün söylediklerimi size hatırlatacak. Yu 14:27 Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.
Bu ayetlerde açıkça görüldüğü gibi İsa “Yardımcı”nın (adı bir şekilde yanlış yazılmış olsa bile Paraklit/Faraklit/Piriklit/Gerçeğin Ruhu/Kutsal Ruh farketmez) havarilerinin içinde yaşayacağından, onların onu tanıyacağından bahsediyor. Ayrıca dünyanın onu görmeyeceğini ve tanımayacağını söylüyor. Muhammed havariler arasında yaşamadığı gibi dünya onu görmüş ve tanımıştır.
Ayrıca İncil’in devamındaki bölümlerde Mesih’in ölümden dirildikten sonra öğrencilerine Kudüs’e gidip Kutsal Ruh’u almak için beklemelerini buyurmuştur.
Elçilerin İşleri 2. Bölüm
1 Pentikost günü geldiğinde bütün imanlılar bir arada bulunuyordu.
2 Ansızın gökten, güçlü bir yelin esişini andıran bir ses geldi ve bulundukları evi tümüyle doldurdu.
3 Ateşten dillere benzer bir şeylerin dağılıp her birinin üzerine indiğini gördüler.
4 İmanlıların hepsi Kutsal Ruh’la doldular, Ruh’un onları konuşturduğu yabancı dillerde konuşmaya başladılar.
Görüldüğü üzere Kutsal Kitap’ta bahsi geçen Paraklit/Kutsal Ruh bir insan değildir.
Kaynak: KutsalKitap.org - https://kutsalkitap.org/gundem/paraklitos/